Paraguay

Na weer twee dagen terug te zijn geweest in Salta, was het tijd om door te reizen naar een nieuw land: Paraguay. Dit hield ook in dat ik weer een lange reis moest maken. Om 15:30 uur vertrok mijn bus vanuit Resistencia, waar ik rond 4:30 uur zou aankomen. Hier moest ik op zoek naar een bus naar Asunción. Ik kreeg bij een van de weinige ticketbalies die open waren te horen dat ik bij een ander bedrijf, dat om 7:00 uur zijn balie zou openen, een ticket kon kopen. Dit bleek inderdaad het geval en na 5,5 uur in het busstation te hebben gewacht (naar buiten was ook geen optie, want er was een enorme regenbui met onweer), door naar Asunción. Dit was weer een busreis van zes uur. Het vervoer naar mijn hostel was ook weer niet makkelijk. Ik had nog geen Guaraníes (de lokale munteenheid) en mijn pinpas werkte ook niet bij de weinige pinautomaten die er waren. Gelukkig waren er wisselkantoren en had ik nog wat Argentijns geld op zak, dus kon ik toch zorgen voor geld voor een buskaartje. Nu was het tijd om de bus te zoeken. Lijn 31 zou voor mijn hostel stoppen, maar was nergens te vinden. Ook de politieagenten en werknemers van een hotdogstalletje bij een bushalte hadden geen idee waar deze lijn stopte. Wel zag ik lijn 3-1, dus nam ik die maar. Volgens de buschauffeur ging deze langs de straat waar ik moest zijn, dus dat moest wel goed komen. Ik stapte uit, maar zag geen hostel aan de andere kant van de straat. Dus vroeg ik maar weer een politieagent. Ook deze had nog nooit van het adres van mijn hostel gehoord. Na zelf een stukje te hebben gelopen, bleek het slechts twee blokken verderop te zijn. Na ruim 24 uur reizen, kwam ik dus eindelijk aan in mijn hostel in Asunción.

Asunción is een aparte stad. Het is er erg rustig in vergelijking met de andere grote steden waar ik ben geweest, doordat er erg weinig toerisme is. Paraguay is sowieso niet erg toeristisch, waardoor je echt tussen de lokale bevolking zit. Verder is er een enorm verschil tussen arm en rijk. Achter het moderne congresgebouw ligt een sloppenwijk, wat een vreemd gezicht is. Het centrum van Asunción is vrij modern, met ook een aantal mooie historische gebouwen. Verder is het er ook erg veilig. Om het verschil tussen arm en rijk nog beter te zien, ben ik op een dag eerst naar de centrale markt gegaan. Hier wordt van alles en nog wat verkocht. Vervolgens ben ik in een van de vele aftandse bussen die er in dit land rondrijden doorgereden naar een wijk waar grote shoppingmalls staan. Onderweg reed ik langs grote villa's en in de winkelcentra werden allerlei dure producten verkocht.

Vanuit Asunción ben ik doorgereisd naar Ciudad del Este, op de grens met Brazilië en Argentinië. Door deze ligging is ook dit weer een bijzondere stad. Het gebied langs de grens van Brazilië wordt bevolkt door talloze Brazilianen die hier hun inkopen doen, omdat Paraguay een stuk goedkoper is dan Brazilië. Hier heb ik ook de Monday waterval bezocht. Nadat ik met weer zo'n oude stadsbus hier naartoe was gereden, moest ik nog een stukje lopen. Hier liep ik twee politieagenten voorbij die mij naar hun toe riepen. Ze wilden mijn paspoort zien, met stempel en migratieformulier (dat ik niet heb gekregen). Ook wilden ze alles zien dat ik in mijn broekzakken had en wat ik verder bij me had. Na een uitgebreide controle mocht ik gelukkig uiteindelijk verder. De waterval zelf was spectaculair, maar voor de komende dagen staan er nog veel spectaculairdere watervallen op het programma. Morgen ga ik namelijk naar Brazilië om de Iguazu watervallen te bekijken!